Dupa większa od głowy, czyli gdzie Twój sukces?

Możesz się ze sobą kłócić. Możesz się nagradzać. Możesz się ze sobą nie zgadzać. Możesz się do czegoś nakłaniać lub zmuszać. Tajemnica sukcesu tkwi jednak w tym, że...

Czasem wystarczy, że nie będziesz sobie przerywać.

I tylko tyle.

Nie mówimy tutaj o wzięciu wolnego na odpoczynek, czy dłuższą rekonwalescencję. Mówimy tutaj o zostaniu przy swoich zabawkach, o Twojej pasji - szczególnie wtedy, gdy myślisz, że jesteś za słaba lub za cienki, bo nie widzisz PRZEŁOMU.

Dopóki mierzysz siebie miarą innych, będzie Ci w sporcie ciężko.

Naprawdę wiele rekordów już ustanowiono, a następnie je pobito. Naprawdę jest cała masa ludzi, których nie znasz, a którzy robią Twoje życiowe osiągnięcia w swojej pierwszej próbie. Posiadanie tytułu Mistrzowskiego niewiele znaczy w skali świata. Żadne dyplomy i certyfikaty nie zagwarantują, że będziesz najlepsza czy najskuteczniejszy w tym co robisz.

Wiesz co zagwarantuje Twój sukces? Ty i zdrowa miara. A jak nie jesteś przekonana, że mówię prawdę a nie uprawiam motywacyjne_srutututu, to patrz.

Tak, to ja. Tak, to figura zwana IronX, pierwszy prawdziwy stopień do piekła zwanego "trudnym poldensem". Niektórzy nazywają ją, takim wstępem do Flagi.

Są tacy, co wykonają ją po miesiącu treningu. Są tacy, co po roku. Ja zrobiłam po 3,5 roku - nie przypadkiem. Mocno na to pracując. Bez skrótów i pośpiechu, które mogły mnie kosztować kontuzję lub chociażby mikro kontuzje. Bez ściemy, że sekunda w pozycji się liczy. Teraz, robię ją "na pewniaka" kilka razy z rzędu, przytrzymując całkiem długo. Uwierz mi, rok temu nie było to jeszcze w moim zasięgu. Uwierz, że widząc inne dziewczyny, które SZYBCIEJ robiły te figurę - nie czułam zawodu. Nie czułam zazdrości. Nie czułam, że coś ze mną jest nie tak.

Już nie raz pisałam, ale napiszę znowu: DROGA PONAD CELEM.

Cele życiowe/treningowe są fajne, ale wciąż nie darzę ich odpowiednim szacunkiem. Szanuję natomiast samą drogę do nich. Większość ludzi, którym nie uda się osiągnąć swojego wymarzonego sukcesu, tkwi w przeświadczeniu, że cel jest wszystkim. Że to koniec bajki, i wszyscy żyją długo i szczęśliwie. Że jak już dotrę TAM, osiągnę TO, będę mieć TAMTO, to już nic złego mi się w nie przytrafi, już będę szczęśliwa i spełniona.

Ale tutaj, tak jak w przypadku miłości życia czy czyjejś tragicznej śmierci, świat się nie kończy, a co najwyżej zatrzymuje na parę sekund.

Jesteś w blasku reflektorów, tłum wiwatuje. A potem schodzisz z podium i.. co? Jak Ci się wydaje? Obierasz kolejny cel i wchodzisz na kolejną drogę do niego.

Dlatego jak dotrzesz do tego celu - jest ważne, a nie "kiedy".

Dlatego masz mierzyć się swoją miarą, a nie czyjąś.

Nie czekać na sukces - ciągle pracować na niego.

I napiszę to szczerze  - mało rzeczy mnie tak istotnie wkurwia, jak jęczenie o braku motywacji do robienia czegoś i szukaniu tej motywacji po ludziach.

"Zmotywuj mnie". "Spraw aby mi się chciało". Weź rozbieg, pochyl głowę i wywal "baranka" o ścianę. Robisz coś, bo patrzysz na innych, że powinnaś? Albo, że jest to społecznie nagradzane? Zastanów się, czy nie marnujesz swojego czasu. Czy nie robisz czegoś w nadziei na wirtualne coś, co nawet Cię nie interesuje.

Osiągniesz sukces, gdy będziesz robić coś co kochasz, lub co CHCESZ robić. Kiedy osiągniesz? A czy to ma znaczenie?

Jeżeli wciąż jesteś ze mną, robisz to co robisz, i nie zauważasz swoich sukcesów, to możliwe, że:

a) robisz coś źle,

b) nie patrzysz realnie na to, co robisz.

Jeżeli natomiast nie zadowalają Cię Twoje sukcesy, bo patrzysz przez pryzmat osiągnięć innych ludzi, to:

a) na pewno robisz coś źle,

b) nie patrzysz realnie na to, co zrobiłaś.

To jest TWOJE życie i NIKT nie przeżyje go za Ciebie. Ocknij się, jeżeli spotkają Cię przykre myśli lub chęć do porównywania, czyj sukces jest większy. Ewentualnie aplikuj "baranka" tak długo, aż przestaniesz patrzeć na siebie, jak na ofiarę losu czy nieudacznika.

Jest w Tobie SUKCES. Musisz przestać mu przeszkadzać. Musisz przestać sobie przerywać.

Pochwal się za to, że długo trenujesz - a nie za to, jak mocno czy często. Zauważ ile trening Ci daje, a nie jakie masz maksy. Nie goń za rekordem, bo to często ułuda sukcesu. Podziwiaj i czerp apetyt na życie z ludzi, którzy chwalą się swoimi dokonaniami. Chciej więcej od siebie, by Twoja droga dawała Ci satysfakcję. Dostrzegaj drobne sukcesy i przede wszystkim...

PAMIĘTAJ SWOJE POCZĄTKI.

Możesz tak wiele zrobić, niezależnie od tego skąd startujesz, z czym startujesz lub po co startujesz. Jeżeli jest to bardzo ciemne miejsce pełne samonienawiści i żalu - wyłaź!!! Gdy to Twoje ciało Cię zawodzi - pomóż mu!!! A jeśli głowa zaczyna szukać dziury w całym, to pamiętaj - TO TAK NAPRAWDĘ DUPA. DUPIE SIĘ NIE CHCE. GŁOWIE SIĘ CHCE, TYLKO DUPĘ MASZ WIĘKSZĄ I SĄ ZAGŁUSZENIA.

Jeżeli patrzysz na innych - patrzysz tylko po nabranie apetytu na więcej. Nie po to, by wiedzieć jak mało znaczysz. Jeżeli coś ktoś zrobił, coś udało mu się dokonać - TY TEŻ MOŻESZ. Tylko musisz na to zapracować, a nie tylko o tym marzyć. Nawet, jeżeli brzydzisz się brokatem. Czy coś.

Foty by TaJo, make up by EDYTA, reszta sfilmowanej i obfotografowanej zajebistości to Angelika Przybyłek. Enjoy, if you haven't already.