Zastanawiałaś się kiedyś, czemu tyle płacisz za to, że pocisz się pod czyimś okiem? Czemu dajesz rozporządzać komuś Twoim ciałem i energią, i jeszcze na to wydajesz pieniądze? A może żyjesz w głębokim przeświadczeniu, że zhakowałeś system, bo nie bulisz nikomu za to, że liczy Ci powtórzenia...?
Będzie krótko, dosadnie i bez spiny. Miałam nagrać vloga, ale znam siebie, i wiem, że fantazja by mnie poniosła i "krótko" to by nie trwało. Usiądź zatem wygodnie, sprawdź czy koteł ma pełną miskę i czytaj pismo obrazkowe. Uwaga! Może Ci się zmienić trochę w głowie.
1. A to twoja homeostaza. Ona oraz laska o imieniu Adaptacja, to 75% dzisiejszej opowieści. Więc skup się.
Ta zielona kropka (kropki) oznaczające, gdzie jesteś jak nie trenujesz. I nie poruszamy teraz problemu, gdzie te kropki sobie podążają, jeżeli postanawiasz kontynuować żywot jako Wielki Jamochłon Brzydzący się Ruchem. Przed rozpoczęciem regularnych treningów jesteś "na linii mety", a niebieska linia to jest Twój trening, który ewidentnie zaburza nasza homeostazę. Linia żółta jest tym uczuciem, które masz na drugi dzień po treningu - czyli głównie jest to usilne nawoływanie mózgu za pomocą bólu ciała do tego, byś się wziął i ogarnął i nigdy więcej tego (niebieska kreska) nie powtórzył. Albo umrzesz.
2. Na scenę wkracza Adaptacja, która podnosi (przy dobrym skalowaniu trudności treningowej) Twój punkt wyjściowy troszeczkę w górę. I zaczynamy zabawę od nowa (kreska kreska kropka), czyli trening-"zakwasy"-rest-trening-"zakwasy"-rest etc.
3. Gdyby nie fakt, że Adaptacja zależy od niebieskiej linii i jej jakości (ja mówić w skrócie), żyli byśmy w bajce, gdzie każdy trening to nowy rekord lub zgubione/zyskane centymetry. Jednak Adaptacja to (kwiiiiik) która bardzo lubi, jak robisz to samo, bo wtedy nie musi pracować. Bo w końcu jak jej odpłacasz, że ona zaiwania z substratami energetycznymi, czyni Cię coraz silniejszym, szybszym i wydolniejszym? Oczywiście, że zwiększasz poprzeczkę treningową...
4. Zanim przejdziemy dalej, potrzebujemy przyjrzeć się obrazkowi powyżej. Niestety skok adaptacyjny nie jest wprost proporcjonalny do "ciężkości" treningu i nie da się trenować "na zapierdol" długom by żółta krzywa nie zapikowała w dół. By kropka adaptacyjna wskakiwała szybko (a przynajmniej regularnie) coraz wyżej - kłania się układanie treningu do możliwości konkretnej osoby. I uwaga: układanie oraz RESPEKTOWANIE tego planu.
TU (niebieskie kreski) pracuje instruktor na swoją miskę ryżu. Jeżeli TU (niebieskie kreski) będzie impreza, to na końcu naszej niezbyt kolorowej tęczy będzie bez zmian. Orbitujmy zatem dalej.
5. Zanim zapytacie, czemu na początku treningów robiąc "cokolwiek" macie efekty, rozrysuje wam kolejną kwestię do wzięcia pod uwagę - czyli systemy energetyczne. Na początku Waszej jamochłonowej drogi, te systemy są na poziomie Rowu Mariańskiego lub, w kilku znanych mi przypadkach, 17m w głąb błota owego Rowu. Zaczynając "przygodę" ze sportem jesteśmy tak pełni zapału, że chcemy robić WSZYSTKO i DUŻO i CZĘSTO. Zatem wszystkie systemy zostają postawione w stan alarmowy i dają z siebie wszystko.
A że systemy nie wiszą sobie w oderwaniu tylko współdziałają ze sobą na zasadzie przekazywania sobie pałeczki, to nie pomijasz eksploatacji żadnego z nich. Dopiero później cierpisz z powodu opierania swojej pracy głównie o jeden system (zwykle aerobowy lub glikolityczny). Jak progres osób średnio i zaawansowanych wiąże się z programowaniem treningu? To niestety nie zakres programowania dla opornych.
6. Jeżeli treningami przyzwyczaisz swoje ciało do korzystania z jednego systemu energetycznego - staniesz się bardzo mocny w tym systemie i.. bardzo słaby w innych. To ta (kwiiiiik) adaptacja. A brak równowagi prędzej czy później gdzieś odbija się czkawką (np. plecy u maratończyków). Powoli więc zaczynasz ogarniać pojęcie różnorodności treningowej.
7. Gdyby źle pojęta różnorodność treningowa, przejawiająca się najczęściej jako planowanie jednego treningu w oderwaniu od wszystkich innych, działała z treningu na trening - uwierz mi, miliony instruktorów by zacieszało papę, bo ich życie stało by się tak proste, jak wydaje się to ludziom spoza branży. Skoro więc nie działa (and we are screweeed), potrzebujesz patrzeć na jakiś cykl (mezo mikro makro whateva) czyli większa ilość treningów w kupie. I tu może przyjść nuda. Nuda, która jest wrogiem Ciebie.
8. Zdecyduj sam. Albo chcesz rozrywki, albo chcesz efektów. Jeżeli masz instruktora, który potrafi najnudniejszy trening świata przeprowadzić jak show w LasVegas, daj mu podwyżkę. Jeżeli przychodzisz do klubu po rozrywkę, a jakieś efekty są ubocznym skutkiem jakiś treningów - i tobie to odpowiada - nie rozliczaj instruktora z tego, czego nie masz.
Będzie krótko, dosadnie i bez spiny. Miałam nagrać vloga, ale znam siebie, i wiem, że fantazja by mnie poniosła i "krótko" to by nie trwało. Usiądź zatem wygodnie, sprawdź czy koteł ma pełną miskę i czytaj pismo obrazkowe. Uwaga! Może Ci się zmienić trochę w głowie.
To Ty.
1. A to twoja homeostaza. Ona oraz laska o imieniu Adaptacja, to 75% dzisiejszej opowieści. Więc skup się.
Ta zielona kropka (kropki) oznaczające, gdzie jesteś jak nie trenujesz. I nie poruszamy teraz problemu, gdzie te kropki sobie podążają, jeżeli postanawiasz kontynuować żywot jako Wielki Jamochłon Brzydzący się Ruchem. Przed rozpoczęciem regularnych treningów jesteś "na linii mety", a niebieska linia to jest Twój trening, który ewidentnie zaburza nasza homeostazę. Linia żółta jest tym uczuciem, które masz na drugi dzień po treningu - czyli głównie jest to usilne nawoływanie mózgu za pomocą bólu ciała do tego, byś się wziął i ogarnął i nigdy więcej tego (niebieska kreska) nie powtórzył. Albo umrzesz.
2. Na scenę wkracza Adaptacja, która podnosi (przy dobrym skalowaniu trudności treningowej) Twój punkt wyjściowy troszeczkę w górę. I zaczynamy zabawę od nowa (kreska kreska kropka), czyli trening-"zakwasy"-rest-trening-"zakwasy"-rest etc.
3. Gdyby nie fakt, że Adaptacja zależy od niebieskiej linii i jej jakości (ja mówić w skrócie), żyli byśmy w bajce, gdzie każdy trening to nowy rekord lub zgubione/zyskane centymetry. Jednak Adaptacja to (kwiiiiik) która bardzo lubi, jak robisz to samo, bo wtedy nie musi pracować. Bo w końcu jak jej odpłacasz, że ona zaiwania z substratami energetycznymi, czyni Cię coraz silniejszym, szybszym i wydolniejszym? Oczywiście, że zwiększasz poprzeczkę treningową...
4. Zanim przejdziemy dalej, potrzebujemy przyjrzeć się obrazkowi powyżej. Niestety skok adaptacyjny nie jest wprost proporcjonalny do "ciężkości" treningu i nie da się trenować "na zapierdol" długom by żółta krzywa nie zapikowała w dół. By kropka adaptacyjna wskakiwała szybko (a przynajmniej regularnie) coraz wyżej - kłania się układanie treningu do możliwości konkretnej osoby. I uwaga: układanie oraz RESPEKTOWANIE tego planu.
TU (niebieskie kreski) pracuje instruktor na swoją miskę ryżu. Jeżeli TU (niebieskie kreski) będzie impreza, to na końcu naszej niezbyt kolorowej tęczy będzie bez zmian. Orbitujmy zatem dalej.
5. Zanim zapytacie, czemu na początku treningów robiąc "cokolwiek" macie efekty, rozrysuje wam kolejną kwestię do wzięcia pod uwagę - czyli systemy energetyczne. Na początku Waszej jamochłonowej drogi, te systemy są na poziomie Rowu Mariańskiego lub, w kilku znanych mi przypadkach, 17m w głąb błota owego Rowu. Zaczynając "przygodę" ze sportem jesteśmy tak pełni zapału, że chcemy robić WSZYSTKO i DUŻO i CZĘSTO. Zatem wszystkie systemy zostają postawione w stan alarmowy i dają z siebie wszystko.
A że systemy nie wiszą sobie w oderwaniu tylko współdziałają ze sobą na zasadzie przekazywania sobie pałeczki, to nie pomijasz eksploatacji żadnego z nich. Dopiero później cierpisz z powodu opierania swojej pracy głównie o jeden system (zwykle aerobowy lub glikolityczny). Jak progres osób średnio i zaawansowanych wiąże się z programowaniem treningu? To niestety nie zakres programowania dla opornych.
6. Jeżeli treningami przyzwyczaisz swoje ciało do korzystania z jednego systemu energetycznego - staniesz się bardzo mocny w tym systemie i.. bardzo słaby w innych. To ta (kwiiiiik) adaptacja. A brak równowagi prędzej czy później gdzieś odbija się czkawką (np. plecy u maratończyków). Powoli więc zaczynasz ogarniać pojęcie różnorodności treningowej.
7. Gdyby źle pojęta różnorodność treningowa, przejawiająca się najczęściej jako planowanie jednego treningu w oderwaniu od wszystkich innych, działała z treningu na trening - uwierz mi, miliony instruktorów by zacieszało papę, bo ich życie stało by się tak proste, jak wydaje się to ludziom spoza branży. Skoro więc nie działa (and we are screweeed), potrzebujesz patrzeć na jakiś cykl (mezo mikro makro whateva) czyli większa ilość treningów w kupie. I tu może przyjść nuda. Nuda, która jest wrogiem Ciebie.
8. Zdecyduj sam. Albo chcesz rozrywki, albo chcesz efektów. Jeżeli masz instruktora, który potrafi najnudniejszy trening świata przeprowadzić jak show w LasVegas, daj mu podwyżkę. Jeżeli przychodzisz do klubu po rozrywkę, a jakieś efekty są ubocznym skutkiem jakiś treningów - i tobie to odpowiada - nie rozliczaj instruktora z tego, czego nie masz.
Wciąż powtarzam, że nie każdy musi być zawodowcem, a każdy sport można uprawiać dla czystej przyjemności.
Zatem bez spiny. Jestem tu po to, żeby wyjaśniać i zachęcać, a nie wkładać kołki w dupę. A no. I jeszcze, żeby wcisnąć Ci nową koszulkę. 90% bawełna, 10% elastan. Oferta limitowana, w konkretnych rozmiarach, dostępna na www.centrumkb.pl/sklep
Bardzo ciekawie przygotowany post. Chociaż większość informacji była mi znana, to i tak z chęcią poświęciłam chwilę, by zapoznać się z tym wpisem :)
OdpowiedzUsuń:) Mam pytanie acz nie wiem czy tutaj odpowiesz...oczywiście świetny wpis jak zawsze, śledzę bloga od dwóch lat i zawsze znajdę coś fajnego dla siebie,do tego napisanego błyskotliwym językiem;) A moje pytanie dotyczy swingu jednorącz- widzę na Twoich filmikach a także innych instruktorów SFG że ręka NIE trzymająca ketla "wykonuje" solidny zamach za linię ciała (wizualnie do tyłu) , co ma pomoc w transferze mocy, natomiast na zajęciach w swoim mieście z instruktorką hardstyle od Was , dowiedziałam się że to jest błąd i ramię może iść co najwyżej do boku, nigdy za siebie. No i przyznam że jestem skołowana trochę . W sensie co jest błędem?
OdpowiedzUsuńHej! Sorry, że tak późno, ale dopiero zaczynam odnajdywać się na tej platformie... (...kłamstwo, dalej nie wiem co robię ;])
UsuńW skrócie: Nie wiem! Staram się ani nie utrudniać sobie życia, ani go w treningu nie ułatwiać - tylko robić wszystko zgodnie z tym, co podpowiada mi ciało. Dla mnie to nie jest błąd, ale może faktycznie coś mnie mądrego ominęło? Idę poszukać literatury w tym temacie.
:D Jesli autorytet mowi ze to nie jest blad-to zdecydowanie mi to wystarczy:)Dziekuje za odpowiedz! 👍
Usuń