Obudziłam się wczoraj i nic mnie nie bolało.
Głęboki szok.
Trening poszedł świetnie, bez wyrzygania obiadu za koszulkę. Pomalowałam nawet paznokcie i moje dłonie odjęte żywcem od szpadla, zaczęły wyglądać kobieco. Więc coś, po prostu coś, musiało pójść bardzo, ale to bardzo źle. No i jak jebnęło! Wrzask był na całą chałupę.
Do czwartej nad ranem smakowałam piekła za swoje grzechy. Próbując być NIESAMOWICIE dzielna, nie zeszczałam się nawet z bólu. A że moja wyobraźnia jest bezkresna i lekko na bakier, byłam główną bohaterką Igrzysk Śmierci. Tak, tą poparzoną. Ze scenerią w Afganistanie.
Na swoje usprawiedliwienie mam, że (uwaga fani klasyki! "Słodkogorzki") w szkole podstawowej na fizyce, cyt. "Nie uczyłam się.."
I bidon myty świeżym wrzątkiem po prostu ni stąd ni zowąd mi eksplodował w dłoniach. A że głupia kura, to najpierw w tym szoku zaczęła ścierać podłogę. Pierwsze liźnięcia żywego ognia na skórze i gepard na sawannie nie byłby szybszy w drodze pod prysznic.
Widząc mnie o brzasku, mój ulubiony aptekarz-lekarz-chirurg w jednym, zbladł i zasunął podwórkową łaciną (nie, nie jestem z pokolenia Instagram, nie pokażę), po czym przez kwadrans rozcinał mi pęcherze. Teraz więc chodzę umorusana w białej mazi, bez czucia w prawej ręce, powłócząc lewą nogą. Hunger Games my ass.
Ale do brzegu.
MYŚLENIE O TRENINGU TO 0 KCAL SPALONYCH.
Nie mów "Od jutra zacznę". Jutro możesz nie być w stanie zrobić tego, czego dzisiaj Ci się nie chce. Czy to przez zdarzenie losowe, czy wypadek, czy "chciałam, ale Feliks Baumgartner skakał z kosmosu!" (wtf?).
Że co, że jesteś zmęczona? Ahaaa, nadźwigałaś się pewnie worków z cementem.. Nie? To rusz dupę na trening. Obiecuję, że po treningu jeszcze umyjesz gary dorastające w zlewie. Obiecuję.
TWOJE OKRUTNE ZMĘCZENIE TKWI W UMYŚLE. Umysł masz przeciążony i to on - w samoobronie - nakazuje ciału leżeć i zdychać. Nijak ma się to do tego zmęczenia, które odcina Ci świadomość w drodze głowy do poduszki. Im dłużej siedzisz-pracując, tym większą krzywdę wyrządzasz sobie leżąc-odpoczywając. Wstawaj, oszukaj umysł, rozbujaj ciało. I nie fochuj o rezultaty treningami których nie zrobiłaś. Samo "też chce taki brzuch" nie wystarczy. Są rzeczy które możesz kupić i są te, na które musisz ZAPRACOWAĆ.
Nie czekaj na jutro.
Głęboki szok.
Trening poszedł świetnie, bez wyrzygania obiadu za koszulkę. Pomalowałam nawet paznokcie i moje dłonie odjęte żywcem od szpadla, zaczęły wyglądać kobieco. Więc coś, po prostu coś, musiało pójść bardzo, ale to bardzo źle. No i jak jebnęło! Wrzask był na całą chałupę.
Do czwartej nad ranem smakowałam piekła za swoje grzechy. Próbując być NIESAMOWICIE dzielna, nie zeszczałam się nawet z bólu. A że moja wyobraźnia jest bezkresna i lekko na bakier, byłam główną bohaterką Igrzysk Śmierci. Tak, tą poparzoną. Ze scenerią w Afganistanie.
Na swoje usprawiedliwienie mam, że (uwaga fani klasyki! "Słodkogorzki") w szkole podstawowej na fizyce, cyt. "Nie uczyłam się.."
I bidon myty świeżym wrzątkiem po prostu ni stąd ni zowąd mi eksplodował w dłoniach. A że głupia kura, to najpierw w tym szoku zaczęła ścierać podłogę. Pierwsze liźnięcia żywego ognia na skórze i gepard na sawannie nie byłby szybszy w drodze pod prysznic.
Widząc mnie o brzasku, mój ulubiony aptekarz-lekarz-chirurg w jednym, zbladł i zasunął podwórkową łaciną (nie, nie jestem z pokolenia Instagram, nie pokażę), po czym przez kwadrans rozcinał mi pęcherze. Teraz więc chodzę umorusana w białej mazi, bez czucia w prawej ręce, powłócząc lewą nogą. Hunger Games my ass.
Ale do brzegu.
MYŚLENIE O TRENINGU TO 0 KCAL SPALONYCH.
Nie mów "Od jutra zacznę". Jutro możesz nie być w stanie zrobić tego, czego dzisiaj Ci się nie chce. Czy to przez zdarzenie losowe, czy wypadek, czy "chciałam, ale Feliks Baumgartner skakał z kosmosu!" (wtf?).
Że co, że jesteś zmęczona? Ahaaa, nadźwigałaś się pewnie worków z cementem.. Nie? To rusz dupę na trening. Obiecuję, że po treningu jeszcze umyjesz gary dorastające w zlewie. Obiecuję.
TWOJE OKRUTNE ZMĘCZENIE TKWI W UMYŚLE. Umysł masz przeciążony i to on - w samoobronie - nakazuje ciału leżeć i zdychać. Nijak ma się to do tego zmęczenia, które odcina Ci świadomość w drodze głowy do poduszki. Im dłużej siedzisz-pracując, tym większą krzywdę wyrządzasz sobie leżąc-odpoczywając. Wstawaj, oszukaj umysł, rozbujaj ciało. I nie fochuj o rezultaty treningami których nie zrobiłaś. Samo "też chce taki brzuch" nie wystarczy. Są rzeczy które możesz kupić i są te, na które musisz ZAPRACOWAĆ.
Nie czekaj na jutro.
Nie martw się, na pewno się wszystko zagoi. To tylko ręka i noga i za kilka dni przejdzie. Nie zostanie po tym żaden ślad. Ale dało mi to do myślenia jak myć mój własny bidon... :) Ja tam jak pracowałam w kuchni to się oblałam wrzącym olejem i to niestety nie tylko na rękę ale i na klatę - ból niemiłosierny no i pamiątka na całe życie :( . Dobrze, że o tym piszesz i ostrzegasz innych, nie chciałabym powtórki z rozrywki (od tamtej pory smażę na patelni bez tłuszczu...)
OdpowiedzUsuńMasz super blog i jesteś naprawdę motywująca :) Pozdrawiam
I dlatego podczas wyparzania bidonu zawsze zostawiam otwarty korek. Ja miałem więcej szczęścia i mój bidon wystrzelił stojąc w zlewozmywaku. bdw wyższe techniczne nie uchroniło mnie od popełnienia tego samego błędu ;) Smaruj poparzenia propolisem (jeśli nie jesteś uczulona) i nie będzie śladu.
OdpowiedzUsuńJa na poparzenia używałam aloesu, jeżeli jesteś szczęśliwą posiadaczką tego kwiatka to wystarczy rozkroić listek i przyłożyć na jakiś czas do bolącego miejsca. Działa super na bąble z ropą. I łagodzi. Dobre są też okłady z liści świeżej kapusty.
OdpowiedzUsuń