100 lat 100 lat i kiedy dieta pożera mózg.

Od jakiegoś czasu moja atopia postanowiła uatrakcyjnić mi żywot. Zawsze wiedziałam, że jestem wyjątkowa, ale nigdy - że w taki (1%) sposób. Może nie powinnam rozwodzić się nad swoimi problemami skórnymi, bo to ble fu i w ogóle - fakt jednak, że poziom wściekłości jest od roku coraz wyższy. Jeszcze trochę a grałabym Miss Hulk na kanale, gdyby nie blokery histaminy w małych tabletkach.

Ocieranie się plecami o ściany, narożniki i tarzanie po podłodze to taki standard, zaczęło jednak być nie śmiesznie, gdy pomagały tylko wrzące prysznice i lodowate kafelki. I pomimo ciągłego podskórnego swędzenia, które doprowadzało mnie do szału i budziło w nocy - trzeba było pozostać cywilizowanym. Uśmiechniętym. Wyrozumiałym. ENTUZJASTYCZNYM.

Czemu o tym mówię?

Bo nigdy nie wiesz, co w człowieku siedzi. Z jakimi demonami się zmaga, co go boli/swędzi/męczy.

Porównywanie się z innymi nigdy nie będzie obiektywne. Jeżeli więc Cię nie motywuje - zrezygnuj z tego. Myśl o sobie w kategoriach "ja i moje zwycięstwa nad moimi słabościami", inaczej ciężko będzie Ci w czymkolwiek wytrwać i zobaczyć niesamowite efekty swojej wytrwałej pracy.

Na zajęciach z pole dance, dziewczyny czują, że "przegrywają" z tymi, które robią tricki lepiej.

Na sali treningowej, faceci widzą sukces tylko wtedy, gdy podniosą więcej.

Gorsze dni nie są problemem, ale gorsze miesiące - to już paraliż dla umysłu. To już wołanie wewnętrznego głosu "daj sobie z tym spokój", "nie nadajesz się", "zostaw to, nie poniżaj się publicznie".

Kiedy więc u mnie dochodzi do zwątpienia we własne siły i możliwości, kiedy chcę to wszystko rzucić bez konkretnego powodu, kiedy nie widzę sensu w tym co robię -

ZMIENIAM DIETĘ, BO WIEM, ŻE MI NA MÓZG ZACZĘŁO PADAĆ.

Mówię oczywiście o diecie intelektualnej. O tym, czym karmię swój mózg. Mózg bowiem, drodzy czytelnicy, jest jak software. Możemy go kodować. Możemy nadpisywać nasze koncepcje. Możemy zmieniać nasz tor rozumowania.

Rzecz jasna wielu ludziom się nie chce. Łatwiej zostawić program w spokoju, bo a nuż zmiana będzie trwała? A nuż zmieni się nasze postrzeganie świata i siebie i trzeba będzie zmienić swoje życie?

Wbrew pozorom ewolucja nas do tego przygotowała, byśmy adaptowali się do warunków w jakich przebywamy pomijam przebywanie pod wodą - od tego się tonie dlatego, nawet jeżeli nasze życie jest mało komfortowe - jesteśmy przyzwyczajeni do tych wybojów i nie chce nam się nic łatać. A już na pewno nie zrywać nawierzchnię i kłaść nową.

Nie wiem jakie masz problemy. Nie wiem gdzie byłaś, co przeszedłeś, gdzie chcecie się znaleźć. Wiem, że skoro czytacie tego bloga, to macie potrzebę ciągłej pracy nad sobą. Że chcecie, by jutro, było lepsze od wczoraj. Że czasem, nawet jak coś nie wyjdzie, nie poddacie się - bo wiecie, że z każdego dna da się odbić.

Ten przekaz sponsorowany jest przez setny odcinek PowerWorkout. Przekaz odnośnie nie poddawania się oraz tego, że nigdy nie jest za późno, by coś zmienić. A może wręcz - coś zacząć.

"Sto lat sto lat" zbiegło się nieprzypadkowo, z tym 100 odcinkiem. Chciałam, by był oryginalny - a ciężko przeskoczyć te sto pomysłów na trening. Dlatego zaprosiłam wyjątkowe instruktorki do tworzenia PW - nowe pomysły, nowe zajawki, nowe wyzwania. Hope U like it.



Gościnnie: Andżelika Stefańska (IRBIS) & Agata Nejman (CKB Słupsk)

Rozpiska: Soon!



Gościnnie: Izabela Pokrywka (CKB Świebodzin) & Natalia Fiedoruk Sekcja Sportów Siłowych)

Rozpiska: Soon!



Gościnnie: Zuzanna Sobczak (Safe Sport) & Monika Kastelik (Piękna jest Bestią)

Rozpiska: Soon!



Gościnnie: Marzanna Wieczorek ( CKB Wschód) & Urszula Paszko ( Piękna Siła)

Rozpiska: Soon!